De Dichtersgolf

Met de vlakte van de Magra achter zich opent de regio zich richting de zee: hier ligt de Dichtersgolf, een boog van aarde tussen de hemel en de zee die al eeuwenlangs reizigers weet te fascineren.
De naam is een verwijzing naar de aanwezigheid van George Byron en Percy Bysshe Shelley, de Engelse dichters uit de Romantiek in de eerste helft van de negentiende eeuw, die als eersten de schoonheden van dit gebied bezongen

Beginnend bij de rotsachtige kaap van Montemarcello komen we stadjes tegen die aandacht verdienen. Bijvoorbeeld Tellaro, met haar kerk op een steenworp afstand van de zee, Fiascherino, door een andere Engelse schrijver, David Herbert Lawrence gekozen als woonplaats tussen 1914 en 1915 en waar men nog zeer levendige herinneringen heeft aan een andere schrijver, dit keer de Italiaanse Mario Soldati, die hier zijn laatste levensjaren verkoos door te brengen.

Vanaf deze kant van de Golf zijn haar eilandjes goed te zien: Palmaria, Tino (hier zijn nog steeds de resten zichtbaar van het klooster van San Venerio, de beschermheilige van de Golf) en Tinetto. Een korte pauze in Lerici, waar het beeld gedomineerd wordt door het kasteel, en dan afbuigt naar San Terenzo.

In de verte kun je Portovenere al zien liggen, met haar kerk gewijd aan Sint-Pieter die elke reiziger die in deze kustplaatsen arriveert lijkt te begroeten. Een genereuze zee, die samenwerkt met de vissers uit de streek om één van de specialiteiten van de Golf te creëren: mosselen. Portovenere is dan ook bekend vanwege de mosselkweek, volgens de inwoners de lekkerste van heel Ligurië!